حضرت آدم(ع)
داوار نبوت: دوره اول نبوت
لقب:خلیفة ا..
کنیه:ابوالبشر
معنای اسم:آدم=آفریده شده از سطح زمین
پدر و مادر:خداوند متعال آدم را از خاک آفرید وجان را در او دمید(1)
تاریخ ولادت: قبل از هبوط(به وجود آمدن ) آدم
مدت عمر: 930 سال(2)
محل هبوط (به دنیا امدن): ان حضرت در کوه صفا و بنا به قول مشهور در کوه سراندیب فرود امد(3)
محل دفن:نجف اشرف در کشور عراق(4)
نسب:خدای متعال پس از خلقت اسمان ها و زمین ها و سایر موجودات اراده فرمود سرامد مخلوقات یعنی انسان را بیافریند و نخستین انسان وپیامبری که سرگذشت وی در قران امده بود حضرت ادم است
تعداد فرزندان:ان حضرت فرزندان زیادی داشته است.
مختصری از زندگی نامه
خداوند متعال پس از ان که ادم و حوا(همسر پیامبر) را افرید و به انها جازه داد که از همه نعمت های بهشتی استفاده نمایند جز میوه ای خاص که ان ها را از خوردن ان نهی کرد و فرمود :
اگر به ان درخت نزدیک شوید از بهشت رانده خواهید شد.ولی با سوسه های شیطان به ان درخت نزدیک شده از میوه ان خوردند و خداوند ان ها را از بهشت بیرون راند و به زمین فرستاد.ادم و حوااز عمل خود سخت پشیمان شدند وسال ها به درگاه خداوند متعال گریه و زاری نموده وطلب امرزش کردند. خدای متعال توبه انان را پذیرفت و از خطایشان در گذشت.
1)قصص قران.تالیف صدرالدین بلاغی. ص18
2)مروج الذهب.ابوالحسن علی مسعود.ترجمه ابوالقاسم پاینده.ص29
3)تاریخ الانبیا.اقتباس و نگارش عماد الدین حسین اصفهانی.شهیر به عماد زاده.ص104
4)حیاة القلوب. تالیفعلامه مجلسی.ص114